طول عمرى وانا حيران متعود على الحرمان
طول عمرى وانا تعبان مش مرتاح معاك يا زمان
وامشى طريق فاضى اقول يمكن اشوف انسان
يدينى يوم الهنا يدينى يوم الحنان
لكن فى اخر الطريق يغدر بيا الزمان
غدر الزمان خلانى انسى كل امان
وفى يوم عيدى غدرالزمان بيا واصبحت افراحى احزان
وامشى الطريق تانى اقول يمكن اشوف انسان
لكن اخر الطريق الاقى شموع احزان
شمعه حزن ودمع ونار مرة بجرح ومره مرار
شمعه تضئ احزانى من تانى اصرخ فيها واقول يا زمانى .يا زمانى انتا الغدار
طافى الحب وقايد النار وده اللى انا عايشه ليل ونهار مره بجرح ومره مرار
يبقى ياقلبى كفايه مرار ونسيبهم ولا نختار
سيبهم ياقلبى يضيعو ويمشو مع التيار
سيبهم ياقلبى ده كل قلب فيهم كان قلب غدار مثل الزمان
يارب تعجبكم (دى قصيده دى يا جابر فاكرها يا روميو)
ومستنى ردودكم ماشى